Naast prachtige momenten en beelden leveren boerenzwaluwen soms ook drama op, zoals gisteren en vandaag met (te) late jongen. Terwijl precies een week hiervoor de laatste jongen al uitvlogen en andere zwakuwen, die zich opmaken voor hun vertrek, onrustig in het achterhuis van boerderij Stokkink vlogen, kropen in het nest van het paar dat de afgelopen weken moeizaam een relatie opbouwde pas de jongen uit het ei. En die zouden nog drie weken nodig hebben om uit te vliegen. Leidde dit mogelijk tot paniek bij het ouderpaar, of kwamen de jongen snel op natuurlijke wijze aan hun eind? Liever zo dan over een paar weken door de ouders, die niet langer kunnen wachten, in de steek gelaten worden, maar het blijft jammer van nieuw leven. Twee dode jongen lagen gistermorgen al op een paar meter van het nest door op de grond (net zoals eierschalen worden gedropt). Vanmorgen lag onder het nest op het papier voor de poep een ei, waar de schaal al van was gebroken, maar het dode jong nog in zat. Het lag tussen twee uit een nest gewaaide veertjes, die de jongen warm hadden kunnen houden. Een stilleven rest ervan. Hoewel het onrustige vrouwtje gisteren veel vaker op en rond en nabij het nest verbleef dan het mannetje, zag ik ze ook een paar keer even samen op de nestrand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten