Rouw om vrouwtje

Stil verdriet. De opperzanger onder de boerenzwaluwen zwijgt. Zit op een tropisch warme dag een poos alleen in onze boerderij, waar net vanmorgen de laatste jonge zwaluw uitvloog. In het oudste nest aan de eeuwenoude balken van boerderij Stokkink zit roerloos het vrouwtje. Dood. Op de plek waar haar eerste jongen dit jaar werden uitgebroed. Zelfs haar tweede broedsel is al groot genoeg om voor zichzelf voldoende insecten te vangen. Een vogel is voor mij niet gelijk aan een mens. En er sneuvelen op de trektocht van en naar Afrika zoveel soortgenoten, dat de dood van één van deze tijdelijke ‘huisgenoten’ en ook die van twee jongen die deze zomer uit het nest vielen of er uitgegooid werden (na problemen rond het ouderpaar) geen reden is om dramatisch over te doen. Maar het beeld van verdriet (Facebook hoeft niet louter een pretwereld te tonen) raakt mij en overschrijdt grenzen. Het toont rouw, haast zoals mensen, van vele landen en eeuwen, die ook verwerken.

Laatste uitgevlogen

26 augustus. Het laatste jong van de boerenzwaluwen in boerderij Stokkink is uitgevlogen. Eindelijk. Gisteren waagden de andere twee jongen uit dit nest zich hier al aan. En de ouders hebben er alles aan gedaan hun tweede broedsel niet alleen goed te voeren, maar ook de laatste dagen veelvuldig te verleiden tot uitvliegen. Eén van de drie jongen durfde of kon dit nog niet snel. Acht paren hebben dit jaar twee keer jongen grootgebracht tussen de eeuwenoude balken in het achterhuis van Stokkink, boven de ‘delle’. Het negende paar nestelde boven een lamp in de koestal en vertrok na het mislukken van het eerste broedsel.

Voer op dak en in nest

Op het dak en nog in een veilig nest werden vandaag jongen van boerenzwaluwen gevoerd op Stokkink in Gelselaar. Van nog twee nesten dit jaar zijn de jongen nog net niet groot genoeg om al uit te vliegen. Andere jongen zijn zich buiten de boerderij al flink aan te oefenen voor de grote tocht over een paar weken naar warm Afrika. Net uitgevlogen jongen werden vandaag nog gevoerd op het dak van de boerderij en van 'olde schöppe' en een schuur hierbij.

Thuis in de ochtend

Jonge en oude boerenzwaluwen zitten nu in de ochtend nog een poos gezellig samen tussen de eeuwenoude balken in boerderij Stokkink in Gelselaar. Op draden en nabij of op een nest.

Net uitgevlogen

Net voor twaalf uur vloog weer een eerste jonge boerenzwaluw uit één van de nesten in boerderij Stokkink in Gelselaar. De hele ochtend zat ik er al op te wachten. In vijf andere nesten verblijven ook nog jongen. Begin september moeten ze al zo groot en sterk zijn dat ze de lange tocht naar Afrika aan kunnen.

Jacht boven stoppels

Op hun jacht naar insekten voor hun jongen scheerden de boerenzwaluwen bij boerderij Stokkink de afgelopen dagen vaak boven het stoppelland op een Gelselaarse es. In één nest zitten jongen te popelen om uit te vliegen. Het ouderpaar, dat de afgelopen in een hoog tempo aan- en afvloog om hun jongen te voeren, prikkelde hen hiertoe ook door even rust in het nest waar hun eerste broedsel enkele weken geleden opgroeide.

Druk met voeren

Druk met voeren

De ouderparen van de boerenzwaluwen in boerderij Stokkink zijn nu de dagen al weer iets korter worden enorm druk met het voeren van hun jongen. Ze vliegen af en aan. In één vloeiende beweging worden bekjes volgepropt met een heerlijk hapje en weg zijn pa en ma al weer om boven akkers en weides en tussen bomen van de Achterhoek insecten te vangen. Want over een paar weken maken ze zich al weer op voor de lange trektocht naar Afrika.