Als zwaluw ons verlaat

Op de lamp met weinig houvast voorop de delle zit tot tien uur elke ochtend nog één boerenzwaluw, de enige die nog overnacht op Stokkink en kennelijk moeite heeft met afscheid nemen. Dit mannetje, dat dit daar twee keer jongen had in het nest dichtbij, doet denken aan het oktoberhoofdstuk Als de zwaluw ons verlaat uit de klassieker Oolde, mijn Oolde (voorheen Oud-Achterhoeksch Boerenleven) van de grote Achterhoekse schrijver H.W. Heuvel, die het gelijknamige gedicht (zie onder) eens leerde in oktober aan schoolkinderen in Gelselaar, onder wie vast mijn oma. Het verhaal over de jeugdliefde van meester H.W. Heuvel en hoe zij afscheid namen van elkaar is Bie Winkels in Gelselaar in de vorm van een kort toneelspel weer tot leven gekomen. Op zaterdag 10 september 2016. Met jonge leden toneelvereniging De Eendracht als enthousiaste spelers en Ben Wagenvoort uit Eefde als verteller. Zie https://www.youtube.com/watch?v=3FN9SRlJH3g.

Als de zwaluw ons verlaat

En der bloemen schoon vergaat,

Als de zoele zomerlucht

Met den nachtegaal ontvlucht,

Vraagt het hart in stille smart:

Zal er ook een weerzien zijn?

Scheiden ach, wat doet gij pijn!

Vertaling van een tekst van de romantische dichter Karl Herlossohn (1802-1849): ‘Wenn die Schwalben heimwärts ziehn, wenn die Rosen nicht mehr blühn’, op een melodie van de klassieke componist Franz Abt (1842).