Alsof de boerenzwaluwen niet zijn weggeweest in de winter naar
Afrika zit aan het begin van de avond weer een vogel (vast een mannetje) op een
vertrouwde plek bij het liekspier in het achterhuis van Stokkink. Omdat het al
bijna begint te schemeren kan ik van het schilderachtige tafereel, wat ik
liever niet doe, alleen met flitslicht een foto maken. De sporen van
voorgangers hier in de afgelopen jaren kleven nog aan de eeuwenoude balk. Liekspier
is de naam in Overijssel en Gelderland voor de plaats naast het grote gat
(slop) in de zolder waardoor vroeger het hooi op de zolder van de boerderij
werd gestoken. De naam liekspier houdt verband met de plaats onder dit
balkengat waar eens een overledene werd opgebaard en waar na het verdwijnen van
het ‘lösse hoes’ een lijkkist op de dag van de begrafenis werd opgesteld en
waar afscheid genomen kon worden van een overledene. Een boerenzwaluw wekt hier
nu weer nieuwe leven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten