Op de lamp met weinig houvast voorop de delle zit tot tien
uur elke ochtend nog één boerenzwaluw, de enige die nog overnacht op Stokkink
en kennelijk moeite heeft met afscheid nemen. Dit mannetje, dat dit daar twee
keer jongen had in het nest dichtbij, doet denken aan het oktoberhoofdstuk
Als
de zwaluw ons verlaat uit de klassieker
Oolde, mijn Oolde (voorheen
Oud-Achterhoeksch Boerenleven) van de grote Achterhoekse schrijver H.W. Heuvel,
die het gelijknamige gedicht (zie onder) eens leerde in oktober aan
schoolkinderen in Gelselaar, onder wie vast mijn oma. Het verhaal over de
jeugdliefde van meester H.W. Heuvel en hoe zij afscheid namen van elkaar is
Bie
Winkels in Gelselaar in de vorm van een kort toneelspel weer tot leven gekomen.
Op zaterdag 10 september 2016. Met jonge leden toneelvereniging De Eendracht als
enthousiaste spelers en Ben Wagenvoort uit Eefde als verteller. Zie
https://www.youtube.com/watch?v=3FN9SRlJH3g.
Als de zwaluw ons verlaat
En der bloemen schoon vergaat,
Als de zoele zomerlucht
Met den nachtegaal ontvlucht,
Vraagt het hart in stille smart:
Zal er ook een weerzien zijn?
Scheiden ach, wat doet gij pijn!
Vertaling van een tekst van de romantische dichter Karl
Herlossohn (1802-1849): ‘Wenn die Schwalben heimwärts ziehn, wenn die Rosen
nicht mehr blühn’, op een melodie van de klassieke componist Franz Abt (1842).