Het verhaal van de boerenzwaluwen op Stokkink gaat verder,
ook op een grijze morgen in juli. Toen het gisteravond al donker begon te
worden op de delle maakte ik nog een paar foto’s voor dit vervolgverhaal. Het
enige jong dat is overgebleven uit het goed verstopte nest onder het
onderschoer (overkapping bij grote achterdeur, de nienduur) keerde na een lange
dag buiten terug en ging zitten op de plek waar ook het ouderpaar vanaf het
begin dit jaar vaak zat. Wat een onderneming voor zijn klein vogeltje: net
uitvliegen en dan direct de gehele dag buiten! Vanmorgen was het met zijn
ouders al weer vroeg vertrokken. De boerenzwaluw met de langste staatpennen dit
jaar koos als zitplek in de avond even een spijker aan een eeuwenoude balk, die
voordat de boerderij in 1879 met één gebint werd uitgebreid diende als
nienduurbalk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten