Dood onder het nest

Eén van de (waarschijnlijk) drie jongen van de boerenzwaluwen  het onderschoer lag gisteren dood onder het nest. Oorzaak onbekend, ook geen helder vermoeden. Dit blog is bedoeld voor het schilderen van een goed beeld van de boerenzwaluwen rond Stokkink. Natuurlijk toon ik liever aantrekkelijke beelden, maar in geen geval wil ik mijn ogen sluiten voor de werkelijkheid, of de hardere kant wegpoetsen.

Voeren via een spleet

Een nieuwe plek voor een nest van boerenzwaluwen op Stokkink levert nieuwe beelden op. Dit geldt nog sterker voor het goed verstopte nest in het onderschoer, het overkapte gedeelte bij de nienduur (grote achterdeur). Het nest van dit paar, tussen twee balkjes/planken is aan het zicht onttrokken. De al sterk gegroeide jongen, die nog wel dons dragen op hun kopje, verlangen zo naar hun ouders en hun voer (insecten) , dat ze uit hun nest kruipen en zich met een vaak geopend bekje laten zien in een spleet tussen het hout van de zolder. Drie jongen zag ik zo.

Jongen achtste paar

Ook het achtste paar boerenzwaluwen heeft eindelijk jongen. Eierschalen onthulden en bevestigden vanmorgen dit goede nieuws. Lang vreesde ik dat van dit broedsel weinig terecht zou komen, dat het aantal paartjes met jongen dit jaar tot zeven beperkt zou blijven, terwijl ik even al dacht dat er negen paartjes zouden zijn. Het achtste nest met jongen bevindt zich op een plek vol energie, boven elektriciteitskabels en een contactdoos. Het mannetje zit vaak op de lamp ernaast, voorop de delle. Om de vogels niet te storen laten we dit licht vrijwel nooit branden. Van de broedende vogel op het nest is zo ook bijna niks te zien. En daar ik zo min mogelijk bij kunstlicht fotografeer zijn er moeilijk foto’s van te maken.

Met gesloten ogen

Een boerenzwaluw sluit niet zijn scherpe ogen voor de werkelijkheid, maar om zich bij het zich ontdoen van altijd hinderlijke parasieten volledig hierop te kunnen concentreren. Met gesloten ogen vindt de vogel hierbij tussen de veren feilloos de weg. Een zwaluw die voor deze klus even uitrustte op een spijker in een eeuwenoude balk nabij een nest met jongen trok zo vanmorgen mijn aandacht. 

Passie in de avond

Boerenzwaluwen tonen op zo'n mooie zomeravond bij een ondergaande zon nog hun passie. Op enige afstand zag ik boven de es achter Stokkink rond kwart voor tien nog stipjes van zwaluwen langs de blauwe hemel scheren. Bij het uitvergroten van een serie foto's van dit tafereel kreeg ik onder ogen hoe een paartje (of gaat het om een van de ouders met een jonge vogel?) een hartstochtelijke ontmoeting had hoog aan de lucht. De twee zwaluwen hebben elkaar waarschijnlijk bijna aangeraakt. Geopende bekjes laten zien hoe ze naar elkaar hun gevoelens kwetterden. 

In de kersentijd

Jonge boerenzwaluwen wisselen het vliegen bij heerlijk zomerweer graag even af met uitrusten in een top van een boom, waarbij ook af en toe de vleugels worden gestrekt. Een wat kale kersenboom biedt een fraai uitzicht en alle ruimte voor warme zonnestralen. Maar ook de jagende valk rond Stokkink kan ze zo goed zien. Als hij weer eens probeert toe te slaan, stuiven de zwaluwen alle kanten op — dan is pas goed te zien hoeveel vogels zich hier verzamelden — en proberen daarna gezamenlijk de roofvogel op hun beurt te verjagen, met veel gekrijs gaat dit gepaard. 

Een vertrouwd adres

Op een mooie maandagmorgen, aan het begin van de zomer, vliegen boerenzwaluwen vliegen in en uit op de delle bij Stokkink, waar zonlicht tussen de bladeren van de oude kastanje door de nienduur beschijnt. Zo flitsen ze ook langs de huisnummerbordjes op de achtergevel van deze boerderij, waaronder het oude bordje met O16 erop, dat nog herinnert aan de oude wijkindeling (tot 1987) in de voormalige gemeente Borculo. Voor boerenzwaluwen een vertrouwd adres, al eeuwen. 

Veertjes van een jong

Terwijl ik, bij wijze van spreken, nog met mijn hoofd in de wolken loop en boerenzwaluwen op een zonnige zondag langs een blauwe hemel scheren, zie ik op de grond veertjes liggen van vast een jong. Als van een boom gevallen blad liggen ze onder een oude kastanjeboom. Meteen ben ik terug in de werkelijkheid, waar een natuurliefhebber mee blijft worstelen. Net als in alle andere leven blijven er vragen, in dit geval door een jagende valk. Ondanks alle verklaringen blijven ze ons achtervolgen. De Achterhoekse schrijver en liefhebber van zwaluwen Hendrik Willem Heuvel stuitte er al op in het verzamelde werk van dichter Willem Sluiter, die in hem de poëzie wekte, bij het zien van één van Jan Luykens prachtige prenten: “Maar één plaatje bladerde ik altijd haastig voorbij: Waar de Dood, dat vreeselijke geraamte met de zeis, aan de deur klopt. Die moest in deze schoone wereld niet verschijnen!”

Niet om de kersen

Niet om de kersen, maar om de taart van even rusten op een heerlijke zomerse zondag, zochten boerenzwaluwen op Stokkink vanmorgen een takje op in een boom vol rode vruchten. Andere vogels streken daar ondertussen af en toe ook neer. 

Veilig onderkomen

Het onderschoer (overkapping bij nienduur, grote achterdeur) bij Stokkink, dat menigeen de vorige eeuw een droge schuilplaats bood, vormt nu het onderkomen voor een paar boerenzwaluwen. Zij bouwden er tussen een paar zolderbalkjes een goed verstopt nest, waarin woensdag jongen uit het ei kropen. Het nest is zo goed verborgen, dat de ouders elkaar ook niet direct kunnen zien als ze komen aanvliegen met voer. Met een speciale roep vertellen ze elkaar dat ze er weer zijn en vragen ze elkaar even plaats te maken — en ik hoor zo wanneer ik weer goed omhoog moet kijken om zo een foto te maken van dit tafereel. Bij het wachten op elkaar rusten de zwaluwen even uit op een plankje aan de andere kant van het onderschoer, dat perfect past in hun aanvliegroute, die onder takken van een oude kastanjeboom door loopt. 

Bij weinig (kaars)licht

Graag schilder ik op de delle met foto's van boerenzwaluwen, bij weinig licht. Vanmorgen bij het restant van een grote kaars op een kast, die schuil gaat onder plastic, dat moet voorkomen dat deze wordt besmeurd met vogelpoep. Een omlijste prent, die eens vast in een fraaie kamer hing, vormt de achtergrond. Zonder dat ze kunnen vermoeden waarvoor mijn foto's zijn bedoeld, poseren de zwaluwen in de zomer graag even voor mij. Aanwijzingen hoef en kan ik ze niet geven. 

Met zwaluw zomer in

Met een serie foto's van voerende boerenzwaluwen gaat dit blog de zomer in.

Op zonnige morgen

Ik wilde vanochtend slechts een paar beelden vastleggen van boerenzwaluwen op Stokkink, van hoe ze buiten genoten van de zon die in de vroege morgen volop scheen en hoe enkele vogels (met name jongen) nog achterbleven op de delle. Toen ik bij het maken van foto's van jongen die buiten werden gevoerd een mislukte jacht van een valk op jonge zwaluwen voor de lens kreeg, heb ik mijn plan aangepast. En eerst dat tafereel gepubliceerd. Later vandaag volgen nog wat beelden van jongen, die buiten op een takje werden gevoerd.